بررسی تعادل بدنی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس استان خوزستان با استفاده از آزمون های بالینی عملکردی تعادل

مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) شایع ترین بیماری پیشرونده نرولوژیک در بزرگسالان جوان است. این بیماری یک بیماری مخرب میلین است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کند. به دلیل اینکه این ضایعه ها در نواحی مختلفی از سیستم عصبی مرکزی پراکنده هستند، بیماران دارای درجه های متغیری از اختلال های تعادلی، هماهنگی، حسی، قدرت و بینایی هستند. هدف از این پژوهش بررسی تفاوت های عملکرد تعادلی دو گروه آزمون و کنترل با استفاده از آزمون های بالینی عملکرد تعادلی بود.
40 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس که به انجمن ام اس استان خوزستان واقع در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور مراجعه کرده بودند، به همراه 40 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، با استفاده از آزمون های مقیاس تعادلی برگ (BBS)، بلند شدن و رفتن زمان دار (TUG)، رمبرگ تغییر یافته (با چشمان باز و بسته) و کشیدن طرفی دست (به سمت راست و چپ) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.
گروه آزمون (بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس) در همه آزمون های تعادلی ضعیف تر از گروه کنترل عمل کردند (001/0 p