مقایسه بیومارکرهای پلاسمای منی در مردان نورمواسپرم و آزواسپرم
بیشتر از 15-10% مردان نابارور مراجعه کننده به مراکز درمان ناباروری دارای تابلوی بالینی آزواسپرم می باشند. در حال حاضر، بیوپسی بیضه روشی استاندارد برای ارزیابی وضعیت اسپرماتوژنز در مردان آزواسپرم است. جمع آوری منی و آنالیز آن به عنوان روشی غیرتهاجمی در ارزیابی اسپرماتوژنز ارزشمند است. شناسایی مارکرهای پلاسمای منی با منشا بیضه ای و مجاری خارج بیضه ای مرتبط با عملکرد لوله های سمینی فروس ارزش زیادی در پیش آگهی از وجود اسپرم در بافت بیضه و نیز علل احتمالی آزواسپرمی دارد. بنابراین هدف این مطالعه شناسایی چنین مارکرهایی بوسیله مقایسه محتوی پلاسمای منی مردان نورمواسپرم و آزواسپرم با استفاده از روش های مختلف است.
نمونه های منی از 200 مرد مراجعه کننده به مرکز درمان ناباوروری ابن سینا جمع آوری و سپس براساس معیارهای WHO آنالیز شدند. براساس نتایج حاصل از آنالیز منی، مردان به دو گروه تقسیم شدند: مردان نورمواسپرم (100=n) و مردان آزواسپرم (100=n). غلظت فروکتوز و آنزیم آلفا گلوکوزیداز خنثی،Inhibin B و AMH در پلاسمای منی بوسیله روش های اسپکتروفوتومتری و ELISA اندازه گیری شدند. وضعیت اسپرماتوژنز بیضه در مردان آزواسپرم با روش هیستوپاتولوژی نمونه بیوپسی بیضه ارزیابی شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون t نمونه های تصادفی و آزمون من ویتنی و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن آنالیز آماری شدند. در این مطالعه P-value کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
غلظت فروکتوز در بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت؛ اما میان غلظت فروکتوز و تعداد اسپرم ارتباط منفی معنی دار مشاهده شد (408/0-=r، 01/0p<). غلظت آنزیم آلفا گلوکوزیداز خنثی (1/1-04/1: (95%) CI، 07/1:OR)، Inhibin B (016/1-005/1: (95%)CI، 01/1:OR) و AMH (28/2-17/1: (95%)CI، 63/1:OR) در پلاسمای مایع منی افراد نرمواسپرم نسبت به افراد آزواسپرم به طور معنی داری بالاتر بود. غلظت Inhibin B و AMHدر مردان آزواسپرم دارای اسپرم در بیوپسی بیضه و مردان آزواسپرم فاقد اسپرم در بیوپسی بیضه به طور معنی داری متفاوت بود (01/0p<). همچنین ارتباط مثبت و معنی دار بین غلظت آلفا گلوکوزیداز خنثی، غلظت Inhibin B و تعداد اسپرم در مردان نورمواسپرم مشاهده شد (345/0=r، 01/0p<).
نتایج این مطالعه نشان می دهد که Inhibin B و AMHبا حضور اسپرم در بافت بیضه ارتباط دارند و لذا اندازه گیری آنها در پیش آگهی احتمال یافتن اسپرم در نمونه بیوپسی بیضه مفید خواهد بود ولی به علت تغییرات غیر اختصاصی در غلظت Inhibin B و AMH، بکارگیری تکنیک های مولکولی به منظور شناسایی مارکرهای مولکولی اختصاصی تر در پلاسمای منی که به طور قطعی وضعیت اسپرماتوژنز را مشخص نماید پیشنهاد می گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.