نقش سیستم هیستامینرژیک در اثر مهاری گرلین بر دریافت غذای جوجه های گوشتی

این مطالعه جهت بررسی نقش احتمالی سیستم هیستامینرژیک در میانجی گری رفتار تغذیه ای حاصل از گرلین در جوجه های گوشتی انجام گرفت. در تجربه اول اثر تزریق داخل بطن مغزی گرلین بر دریافت غذای جوجه های گوشتی که به مدت 3 ساعت محروم از غذا بودند مورد مطالعه قرار گرفت. در تجارب 2 و 3 جوجه ها به ترتیب به صورت داخل بطنی مغزی کلرفنیر آمین (آنتاگونیست گیرنده های H1 هیستامین) و سایمتیدین (آنتاگونیست گیرنده های H2 هیستامین) را قبل از تزریق گرلین دریافت داشتند. دریافت غذای تجمعی در 3 ساعت پس از تزریقات اندازه گیری شد. تزریق گرلین با دوزهای 3/0، 6/0 و 2/1 نانومول به ازای هر جوجه موجب کاهش معنی دار (P<0.05) و وابسته به دوز در میزان مصرف غذا گردید. پیش تزریق کلرفنیر آمین (100 میکروگرم) کاهش دریافت غذای حاصل از گرلین را کم رنگ نمود، در حالیکه چنین اثری به دنبال پیش تزریق سایمتیدین (100 میکروگرم) دیده نشد. این نتایج نشان می دهند که یک نوع ارتباط متقابلی میان گرلین و سیستم هیستامینرژیک (از طریق گیرنده های H1) در کنترل دریافت غذای جوجه های گوشتی وجود دارد.