بررسی اپیدمیولوژیک و عوامل زمینه ساز عقرب گزیدگی در جنوب استان کرمان

عقرب گزیدگی یکی از مشکلات بهداش تی عمومی در نواحی مختلف دنیا می باشد. کشورایران با توجه به نوع اقلیم و آب و هوا از نظر گونه بندپایان مخصوصا عقرب ها بسیار غنی می باشد و در زمره کشورهایی است که گونه های زیادی از عقرب ها به ویژه انواع خطرناک آن را داراست. هر ساله 40 تا 50 هزار مورد عقر ب گزیدگی و موارد متعدد مرگ ناشی از آن در کشور اتفاق می افتد. شهرستان های جنوب استان کرمان از مناطق مستع د آب و هوایی و اقلیمی برای عقرب گزیدگی می باشند.
این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در طی فروردی ن 1382 لغایت شهریور1385 در جنوب استان کر مان انجام شده و تمام موارد عقرب گزیده این شهرستان ها که به تنها بیم ارستان موجود اعزام یا مراجعه می کردند مورد بررسی، معاینه و درمان قرار گرفتند و سپس پرس ش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و اط لاعات بالین ی برای آنها انجام گرفته است. جهت تجز ی ه و spss تکمیل می گردید. آنالیز آماری با استفاده از برنامه 15 تحلیل داده ها از آزمون مجذور کای استفاده شده است.
در طی 42 ماه مطالعه 301 مورد عقرب گزیدگی مراجعه کردند که بیشترین گز ش ها 0 بامداد صورت - در فصل بهار و تابستان بود. بیشترین ساعات عقرب گزیدگی بین ساعت 6گرفته و بیشترین محل گزش در دست و پاها بوده است. 50 درصد از موارد گزش در کسانیبوده که بیرون ساختمان و روی زمین می خوابیدند. 20 درصد موارد در اطرافشا ن خار و خاشاک و هیزم نگهداری می کردند. اکثر مراجعه کنندگان تحت درمان قرار گرفته و مرخص شدند. فقط دو مورد منجر به فوت، وجود داشت.
به نظر می رسد یکسری عوامل پیشگیری از قبیل تعمیر درزها و شکاف ساختمان ها، دور نگ ه داشتن هیزم و خار و خاشاک از محل زندگی و نخوابیدن در محیط باز بیرون ساختمان بتواند تعداد عقرب گزیدگی را کاهش دهد.