آنالیز سفید کننده های نوری مواد شوینده

در مقاله حاضر کلیاتی در مورد شست و شو، فرمولاسیون کلی شوینده ها و مفهوم سفیدی و درخشندگی کالا بعنوان مقدمه آورده شده و سپس ارتباط درخشان کننده های نوری با مواد شوینده بررسی و به سیستم های مهم و نمونه این مواد در فرمولاسیون شوینده ها اشاره گردیده است.
در بخش اصلی مقاله نیز به شیمی درخشان کننده های نوری و انواع مختلف آنها که در شوینده های خانگی مصرف دارد پرداخته شده و در این راستا به مشخصات و روش سنتز مهم ترین نوع این مواد اشاره می شود.
چهار ماده درخشان کننده های نوری عمده که مورد بحث قرار گرفته اند عبارتند از:ماده (I): 4، ` 4- بیس (تری آزین -2- ایل آمینو) استیلبن -2، ` 2- دی سولفونیک اسید (نوع DAST) ماده (II): ترکیب بیس – استیلبن مشتقات 4و ` 4- دی استریلیل – بی فنیل (نوع DSBP) ماده (III): ماده درخشان کننده شماره 3 از نوع تری آزول (Triazole) ماده (IV): ماده درخشان کننده شماره 4 از نوع DAST دیگر بعد از بررسی خواص فیزیکی و شیمیایی درخشان کننده های بالا، این مواد از نظر مزایا و معایب در فرمولاسیون شوینده ها مورد ارزیابی قرار گرفتند و بعد مواد جایگزین بعضی از این درخشان کننده ها مخصوصا در دترجنت های مایع یعنی سفید کننده های نوری نوع DAST با یک گروه سولفونیک اسید، به تجزیه و تحلیل کشیده شد.
در بخش نهایی مقاله نیز بحث جامعی در مورد آنالیز کمی و کیفی سفید کننده های نوری انجام گرفته و در این راستا به روش های آنالیز دستگاهی از قبیل کروماتوگرافی TLC، اسپکتروسکوپی UV و فلورسانس و کروماتوگرافی HPLC اشاره گردیده است.
مقاله حاضر شامل 17 رفرانس جامعی بوده که برای مطالعه و پژوهش بیشتر در مورد این مواد با ارزش در فرمولاسیون شوینده ها می تواند مورد استفاده پژوهشگران محترم قرار گیرد.