ارزیابی تولیدآنتی بادی علیه آنتی ژنهای مایع هیداتید؛ پروتواسکولکس و انگل بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس با استفاده از روش الایزا درموش

هیداتیدوز یکی ازبیماری های مشترک بین انسان و دام با انتشار جهانی است و بوسیله مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد مشود.
در مطالعه حاضر، 20 موش به چهار گروه 5 تایی تقسیم شدند (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل). هر موش در گروه های آزمایشی 1، 2 و 3 بوسیله 100 میکروگرم (100 میکرو لیتر) آنتی ژنهای مایع کیست هیداتید، پروتواسکولکس و انگل بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس مورد تزریق قرار گرفتند. به هر موش 200 میکرولیتر (100 میکروگرم از آنتی ژنهای فوق در 100 میلی لیتر فسفات بافر حل شده و با 100 میکرو لیتر ادجوانت کامل فروند مخلوط شدند) به روش زیر جلدی تزریق گردید. موشهای گروه کنترل نیز با دوز یکسان (100 میکرو لیتر فسفات بافر و 100 میکرو لیتر ادجوانت فوق) مورد تزریق قرار گرفتند. تزریق مجدد 4 هفته بعد با مقدار فوق و با استفاده از ادجوانت ناقص فروند انجام شد. سه هفته بعد، هر موش با 2000 عدد پروتواسکولکس به روش داخل صفاقی تلقیح شدند. خونگیری از موشها قبل و پس از تزریقات انجام شد و میزان آنتی بادی بوسیله آزمایش الایزا مورد بررسی قرار گرفت.
سطح تولید آنتی بادی در 28 روز پس از تزریق در موشهایی که با انگل بالغ ایمن شده بودند 7 برابر بیشتر قبل از ایمن کردن آنها بود و نیز تولید آنتی بادی در این گروه بیشتر از موشهای ایمن شده با مایع کیست هیداتید و پروتواسکولکس بود. سطح تولید آنتی بادی در روز 49 (سه هفته پس از دومین ایمن سازی) در گروه آزمایشی که با آنتی ژن انگل بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس مورد تزریق قرار گرفته بودند بیشتر از دو گروه دیگر بود. نتایج حاصله از این آزمایش دلالت بر این دارد که آنتی ژن انگل بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس میتواند به عنوان یک کاندیدا برای تولید واکسن مورد استفاده قرار گیرد.