بررسی و تعیین نسبت ابتلای درختان بلوط به موخور، Loranthus europaeus در جنگل های زاگرس

به منظور تعیین نسبت ابتلا به موخور Loranthus europaeus Jacq.در جنگلهای بلوط ایرانی، منطقه ای به مساحت 700 هکتار از جنگلهای دامنه جنوبی کوه مانشت واقع در شمال استان ایلام انتخاب شد. جهت آماربرداری از روش نمونه برداری ترانسکت (خطی) با مسیر ممتد استفاده گردید. با توجه به اینکه بلوط میزبان این گیاه می باشد، سعی گردید نمونه برداری در دو مرحله انجام شود. در مرحله اول نسبت بلوط به کل توده برآورد شده و در مرحله دوم نسبت ابتلای درختان بلوط به موخور تعیین گردید. در هر دو مرحله خطوط ممتد نمونه برداری بصورت تصادفی سیستماتیک در عرصه پیاده شد. در مرحله اول آماربرداری صرفا درختان بلوط شمارش شد، اما در مرحله دوم درختان بلوط از نظر سلامت بیولوژیکی (آلودگی موخور) و سلامت فیزیکی (خشکیدگی تاج یا شاخه) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تعداد کل درختان 47/154 اصله در هکتار بوده که 2/80% از آنها متعلق به گونه بلوط می باشد و تیپ اصلی توده را بلوط تشکیل می دهد. از نظر سلامت بیولوژیکی، 25% درصد از درختان بلوط مبتلا به موخور و مابقی سالم بودند. 1/32% درصد از درختان بلوط خشکیدگی تاج یا شاخه داشتند. همچنین تمامی درختان مبتلا به موخور به نوعی دارای خشکیدگی شاخه یا ساقه بودند. بر این اساس، نتیجه گیری شد که فعالیت موخور در خشکیدگی شاخه یا تاج درختان بلوط نقش اساسی دارد. همچنین نتایج نشان داد که فراوانی استقرار موخور در بخش میانی تاج درختان بیشتر از بخشهای فوقانی و تحتانی است.