اثر تراکم کشت مولدین کپور دریایی (L. Cyprinus carpio) بر میزان بازماندگی و برخی شاخص های رشد لاروی و بچه ماهیان دراستخرهای خاکی

این مطالعه در یک دوره 5 ماهه از فروردین تا مرداد 1385 در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی (کلمه سیجوال، در 5 کیلومتری شرق بندرترکمن) انجام شد. اثر تراکم کشت مولدین کپور دریایی Cyprinus carpioبر برخی معیارهای رشد لاروی و بچه ماهی تا وزن حدود 10-8 گرمی دراستخرهای خاکی در چهار تیمار 400، 350، 300، 250 مولد در هکتار (به ترتیب تیمار 1 تا 4) تعیین گردید.استخرها توسط کود حیوانی از نظر غذای زنده غنی سازی شدند. مولدین پس از تزریق در تراکم های 250، 300، 350، 400 قطعه مولد در هکتار با نسبت 2 به 1 مولد نر به ماده بهاستخرها معرفی شدند. نمونه برداری از لارو و بچه ماهیان هر 15 روز یک بار صورت گرفت و در هر نمونه برداری تعداد 100 عدد ماهی از هراستخر صید و در مورد هر ماهی برخی فاکتورهای رشد و میانگین وزن و طول محاسبه شد. میانگین وزن انفرادی بچه ماهیان انگشت قد در آخر دوره پرورش در 4 تیمار به ترتیب 23/0±64/8، 38/0±65/8، 52/0±97/9 و 66/0±45/8 گرم محاسبه گردید. بین تیمار سوم (با تراکم 350 قطعه مولد در هکتار) با سایر تیمارها از نظر وزن و ضریب چاقی اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (05/0P≤). معیار ضریب چاقی در لارو ماهیان در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نداشت (05/0P≥). در ارتباط با بچه ماهیان، این اختلاف بین تیمار سوم با سایر تیمارها معنی دار بود (05/0P≤). بین تیمارها در بچه ماهیان انگشت قد نرخ رشد ویژه اختلاف معنی داری نشان نداد (05/0P≥). لارو و بچه ماهیان پرورش یافته در تیمار سوم با تراکم 350 قطعه مولد در هکتار، رشد بالاتری نسبت به لارو و بچه ماهیان پرورش یافته در دیگر تراکم ها داشتند. تراکم مولدین برروی بقاء لارو و بچه ماهیان کپور دریایی اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P≤).