تاثیر ترکیبات طبیعی گیاهی بر عمر انبارمانی و ویژگی های کیفی میوه گلابی (رقم شاه میوه اصفهان)

به منظور مطالعه اثر برخی ترکیبات طبیعی بر عمر انبارمانی گلابی رقم شاه میوه اصفهان، از پوشش خوراکی موسیلاژ پنیرک و اسانس آویشن استفاده گردید. اسانس آویشن در دو غلظت 250 و 400 میلی گرم در لیتر و موسیلاژ پنیرک در غلظت های خالص و به صورت ترکیبی با روغن بادام به نسبت 5 درصد وزنی استفاده شد. برای بررسی اثر متقابل این دو پوشش نیز در غلظت های ذکر شده به نسبت 20 درصد وزنی موسیلاژ به اسانس آویشن افزوده شد و فساد، سفتی، اسیدیته، اسیدیته کل، طعم و درصد کاهش وزن میوه در زمان های شروع انبارداری، 20، 40 و 60 روز پس از انبارداری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در تیمارهایی که از اسانس آویشن در غلظت های کاربردی یا اضافه شده به موسیلاژ استفاده شد میزان فساد میکروبی میوه کاهش یافت و موجب حفظ سفتی میوه گردید و افزایش مواد جامد محلول در هر مرحله از انبارداری نسبت به شاهد در تیمارهای کاربردی اسانس آویشن دیده شد. تیمار موسیلاژ پنیرک بر اثر حفظ آب میوه، درصد کاهش وزن میوه را بهتر کنترل نمود و موجب افزایش سفتی و کاهش مواد جامد محلول میوه نسبت به شاهد در هر مرحله از انبارداری گردید. هیچ کدام از تیمارها بر میزان اسیدیته میوه اثری نداشتند. تیمار اسانس آویشن به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، باعث حفظ رنگ میوه و به دلیل خاصیت طعم دهندگی موجب افزایش طعم میوه در آزمایش پانل گردید. در ضمن اسانس آویشن در دو غلظت کاربردی موجب کاهش آنزیم پراکسیداز و در نهایت جلوگیری از قهوه ای شدن آنزیمی گردید ولی در مقایسه با تیمار اسید آسکوربیک این کاهش چشم گیر نبود.