تعیین ارزش رجحانی 7 گونه مهم مرتعی در مناطق استپی استان یزد (مطالعه موردی: مراتع ندوشن)

به منظورتعیین ارزش رجحانی گونه های مهم مرتعی در تغذیه گوسفند و بز، در مراتع ییلاقی استپی یزد، از دو روش مشاهده مستقیم زمان چرا و شمارش تعداد لقمه در یک گله مخلوط دام داران محلی استفاده شد. برای هر روش 9 راس از هر نوع دام (گوسفند و بز) در هر سه دوره چرایی (اوایل اردیبهشت، اواخر خرداد و اواسط مرداد) در گله علامت گذاری و در دوره زمانی 15 دقیقه ای تحت تعقیب قرار گرفتند. زمان مصرف گیاهان خورده شده ثبت و همچنین تعداد لقمه های خورده شده توسط دام از 7 گونه مهم که 80 درصد رژیم غذایی دام را تشکیل می دادند، شمارش شد. برای مطالعه پوشش گیاهی از روش نمونه گیری تصادفی با قاب یک مترمربعی در سه دوره چرایی استفاده شد. برای مقایسه ارزش رجحانی 7 گونه مهم، برای هر گونه دام در هر دوره چرایی و برای هر دو روش ثبت زمان مصرف و شمارش لقمه ها به طور مجزا از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. در هر دو روش، تغییرات ارزش رجحانی گیاهان در طول دوره چرا برای گوسفند و بز تقریبا یکسان بود. به طورکلی درصد تشابه بین ترجیح غذایی بز و گوسفند80 درصد بود. همچنین بین نتایج به دست آمده از این دو روش اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0P<). روش های ثبت زمان مصرف علوفه و شمارش تعداد لقمه از نظر دقت یکسان بودند. دو روش در طول دوره چرا بیش از75 درصد تشابه داشتند، اما چون روش شمارش تعداد لقمه را می توان با کمترین وسایل و امکانات اندازه گیری کرد بنابراین این روش بر روش ثبت زمانی برتری دارد.