بررسی معیارهای آب و خاک در بیابان زایی منطقه عین خوش دهلران (د شت ابوغویر)

غلامرضا زهتابیان، استاد دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهرانحسن احمد ی، استاد دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهرانفرزاد آزاد نیا، د انش آموخته کارشناسی ارشد بیابان زد ایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران چکید هد ر حال حاضر بیابان زایی به عنوان یک معضل، گریبان گیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می باشد و مشتمل بر فرآیند های است که هم زائید ه عوامل طبیعی بود ه و هم به عملکرد ناد رست انسان بر می گردد. هدف از این تحقیق بررسی معیارهای آب و خاک بر اساس متد ولوژی مد الوس 1(MEDALUS) در وضعیت بیابان زایی منطقه عین خوش و در نهایت ارائه نقشه بیابان زایی در منطقه می‎باشد. برای د سترسی به شاخص های مورد نیاز در این تحقیق از شاخص های ارائه شده توسط احمد ی و همکاران (1384) و همچنین تعد اد ی از شاخص های تعد یل شده مد ل2(ICD) استفاده شد که در نهایت هشت شاخص برای معیار آب و هشت شاخص برای معیار خاک منظور گردید. نتایج نشان می دهد که بیابان زایی در منطقه شدید بود ه و در حال گسترش است، معیار آب با میانگین ارزش عد د ی517/ 1 در کلاس شدید و معیار خاک با متوسط وزنی 381/ 1 در کلاس متوسط طبقه‎بند ی ‎می گردد. در این رابطه شاخص های درصد مواد آلی، بافت خاک و جنس سازند از معیار خاک به ترتیب با ارزش عد د ی 87/ 1، 83/ 1 و 80/ 1 و سه شاخص خشکی، هد ایت الکتریکی آب های زیر زمینی و افت آب های زیر زمینی از معیار تخریب منابع آب به ترتیب با ارزش عد د ی 0/ 2، 78/ 1 و 670/ 1 بیشترین تاثیر را د ارند. بر اساس متوسط وزنی ارزش کمی شدت بیابان‎زایی (وضعیت فعلی بیابان‎زایی) برای کل منطقه بر اساس هر دو معیار مورد بررسی 385/ 1 = DS تعیین گردیده است که کلاس شدت بیابان‎زایی برای کل منطقه بحرانی نوع (الف) برآورد می گردد.