بررسی اثرات هگزامتیلن تترآمین بر تعداد ماکروفاژهای موجود در بافت ریه موشهای صحرایی آلوده به دو دوز متفاوت از سولفورموستارد
سولفورموستارد عامل شیمیایی تاول زا می باشد که به عنوان یک تهدید نظامی بشمار می رود. استنشاق گاز موستارد باعث التهاب راه های هوایی و برونشیولها می شود. ماکروفاژها سلولهای فاگوسیتوزی می باشند که در همه بافتهای بدن پراکنده اند. اثر حفاظتی هگزامتیلن تترآمین در محیط کشت بر سلولهای ریه انسان در برابر سولفورموستارد و فسژن گزارش شده است.
بررسی اثر هگزامتیلن تترآمین بر تعداد ماکروفاژهای بافت ریه موشهای آلوده به دو دوز مختلف سولفورموستارد می باشد.
در این تحقیق از تعداد42 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد Albino wistar به وزن 20±200 گرم استفاده گردید. موشها به صورت تصادفی به 8 گروه: نرمال سالین(NS)، دارو یعنی هگزامتیلن تترآمین ((HMT، سولفورموستارد1و2 (HD1،2)، دارو قبل از مواجهه با سولفورموستارد1و2 ((Pre1،2و دارو بعد از مواجهه با سولفورموستارد1و2 (Post1،2) تقسیم شدند. گروه های HD1،Pre1، Post1 محلول سولفورموستارد5/0٪ و HD2،Pre2، Post2 محلول سولفورموستارد25/0٪ و NS نرمال سالین را به صورت داخل تراشه ای دریافت نمودند. 5 گروه HMT، 1و2Pre و 1و2Post به مدت 14 روز دارو را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در پایان آزمایش، تعداد ماکروفاژهای موجود در بافت ریه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج شمارش ماکروفاژها یک افزایش معنی دار در تعداد ماکروفاژها در گروه های HD درمقایسه با NS نشان داد. بعلاوه ماکروفاژها افزایش معنی دار در HD1 در مقایسه با HD2 دارد.ماکروفاژها در HD1 و Pre1 نسبت به گروه HMT افزایش معنی دار داشتند.ماکروفاژها کاهش معنی داری در گروه های Pre وPostنسبت به گروه های HD داشتند.
بحث: هگزامتیلن تترآمین دارای اثرات محافظتی و درمانی بر بافت ریه در برابر سولفورموستارد می باشد
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.