تاثیر لرزش درمانی برکوتاهی عضله همسترینگ

کوتاهی همسترینگ ممکن است سبب اختلال در پوسچر و راه رفتن گردد. اخیرا نشان داده شده است که کاربرد لرزش می تواند انعطاف پذیری عضلانی را افزایش دهد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر کاربرد لرزش موضعی عضله همسترینگ بر کوتاهی این عضله انجام شده است.
30 خانم غیر ورزش کار (22-18 سال) که دچار کوتاهی همسترینگ بودند در این مطالعه شرکت نمودند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: در گروه مورد مطالعه از لرزش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 بار استفاده شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت نمونه ها در هر گروه از انجام هر گونه فعالیت ورزشی در دوره انجام مطالعه خودداری نمودند. میزان کوتاهی عضله همسترینگ در هر دو گروه قبل و بعد از مطالعه با استفاده از آزمون کشش غیر فعال زانو) Passive knee extension (اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که میزان کوتاهی عضله همسترینگ در گروه مداخله قبل و بعد از درمان تفاوت معناداری داشته است (001/0p<). در حالی که در گروه کنترل تفاوت معنی داری در میزان کوتاهی عضله همسترینگ مشاهده نگردید (181/0=p). هم چنین لرزش به طور متوسط 15 واحد انعطاف پذیری عضله را افزایش داد، در حالی که در گروه شاهد 73/0 انعطاف پذیری عضله افزایش یافت که تفاوت معنی دار بود (001/0p<).
لرزش موضعی عضله همسترینگ می تواند سبب افزایش انعطاف پذیری عضله گردد. پیشنهاد می شود از این روش هم مانند سایر روش های معمول در برنامه های توان بخشی جهت افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی استفاده شود.