تحلیل اثر بازشوی مدور در مقاومت برشی تیرورق های فولادی

برای بالا بردن مقاومت خمشی تیرورق ها، تمایل به انتخاب جان با ارتفاع زیاد می باشد. برای کاهش وزن، ضخامت جان تیرورق ها را کم در نظر می گیرند. از این رو قبل از فرا رسیدن مقاومت خمشی، صفحه جان تیرورق تحت تاثیر نیروهای برشی دچار کمانش و یا تسلیم می شود. در این مقاله، مقاومت برشی تیرورق های فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل اجزای محدود نشان می دهد که مقاومت کمانشی تیرورق ها به حالتی که در آن اتصال جان به بال ها به صورت گیردار فرض می شود، نزدیک تر است و این در حالی است که در نظریه های رایج، اتصال جان به بال ها به صورت ساده فرض می گردد. نتایج حاصل از تحلیل اجزای محدود غیرخطی تیرورق های دارای بازشوی مدور نشان می دهد که با افزایش لاغری تیرورق و ابعاد نسبی بازشو، مقاومت نهایی کاهش می یابد. این کاهش ممکن است تا 50 درصد مقاومت اولیه برسد. بررسی های انجام شده در این پژوهش حاکی است که در صورت افزایش صلبیت نسبی بال، کاهش مقاومت تیرورق ها در اثر وجود بازشو که ممکن است به دلایل اجرایی اجتناب ناپذیر باشد، به میزان 30 درصد جبران می گردد.