بررسی موانع بین المللی برنامه های درسی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئت علمی (مورد دانشگاه شهید بهشتی)

هدف از این پژوهش شناسایی موانع بین المللی کردن برنامه درسی آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئت علمی است. علاوه بر این پرسش اصلی، پاسخگویی به سؤالات فرعی مرتبط با موانع فرهنگی، موانع مربوط به روش تدریس، موانع مربوط به محتوا، موانع انسانی، موانع ساختاری، موانع تجهیزاتی و موانع سیاسی نیز مدنظر بوده است. برای یافتن پاسخ این پرسشها از یک پرسشنامه 44 سؤالی بر مبنای مقیاس لیکرت در ارتباط با هشت موضوع اصلی مندرج در سؤالات فرعی استفاده شده است. این پ‍ژوهش از نوع توصیفی و آزمونهای آماری مورد استفاده در آن تی تک نمونه ای، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون فریدمن است. با توجه به نتایج این تحقیق، بین پاسخهای ارائه شده اغلب هماهنگی وجود دارد و بعضا تفاوتهایی هم مشاهده می شود. یافته های تحقیق بیانگر آن است که اعضای هیئت علمی عوامل فرهنگی، انسانی، سیاسی، ساختاری، تجهیزاتی، محتوایی و روش تدریس را به عنوان موانع بین المللی سازی برنامه های درسی می دانند. همچنین، تجزیه و تحلیل داده ها در قالب آزمون تی مستقل بر اساس جنسیت نشان داد که جنسیت بر موانع بین المللی سازی اثرگذار نیست و تجزیه و تحلیل داده ها در قالب آزمون تحلیل واریانس یک طرفه بر اساس گروه آموزشی نشان داد که بین نظرهای اعضای هیئت علمی به تفکیک گروه آموزشی آنها در خصوص موانع بین المللی کردن برنامه درسی تفاوت وجود دارد.