عملکرد مبتنی بر شواهد

عملکرد مبتنی بر شواهد استفاده آگاهانه، روشن و درست معتبرترین شواهد موجود جهت تصمیم گیری برای مراقبت از بیماران است. در این شکل از پرستاری از اطلاعات مناسب، علمی و ارزیابی شده به منظور انجام عملکرد مناسب و مطلوب استفاده می شود و در واقع راهنمایی است برای افرادی که در بالین کار می کنند. در این مقاله با مرور منابع مربوطه، به معنا، ضرورت، دیدگاه تاریخی عملکرد مبتنی بر شواهد و موانع آن و نیز چگونگی رفع این موانع و تسهیل سازی و ارتقای عملکرد مبتنی بر شواهد با بیان سه مدل معروف در پرستاری پرداخته می شود. نهایتا، با عنایت به گسترش روزافزون پژوهش در پرستاری و اهمیت کاربرد آنها در عمل پیشنهاد می شود کمیته ای متشکل از پرستاران حوزه های آموزش (اعضای محترم هیات علمی پرستاری)، بالین (پرستاران مجرب) و مدیریت (مدیران پرستاری در رده های صف و ستاد) برای نظارت بر روند به دست آوردن شواهد در سطوح مختلف و انتشار و در نهایت کاربرد آنها در حوزه های نامبرده ایجاد شود؛ به گونه ای که کمیته مذکور اختیار و ضمانت اجرایی داشته باشد. همچنین برای کاهش فاصله پژوهش با عملکرد و آشنایی بیشتر دانشجویان با بالین و مشکلات مربوط می توان از ژورنال کلاب هایی بر مبنای مشکلات بالین استفاده کرد.