وابستگی شکل مگنتوسفر به مقاومت ویژه محیط در شبیه سازی های جهانی مگنتو هیدرودینامیک

برهم کنش میدان مغناطیسی زمین با باد خورشیدی منجر به پدیده های مهمی شده است. محدوده وسیعی از فرایندهای فیزیکی درسامانه باد خورشیدی– مغناطیس سپهر وجود دارند و درنتیجه طیفی از روش ها شامل بررسی های جامع پدیده های انتخابی با فرض یک هندسه میدان مشخص و با شرایط مرزی معین تا شبیه سازی کامل سه بعدی با فرض مگنتوهیدردینامیک برای بررسی آنها به کار رفته است. در این تحقیق روش شبیه سازی جهانی برای توصیف اتصال مجدد به کاررفته و این شبیه سازی در دستگاه بیضوی خورشیدی مرکز زمینی صورت گرفته است که در آن معادلات مگنتوهیدرودینامیک به شکل پایستار برای برهم کنش باد خورشیدی و مغناطیس سپهر حل شده است.
برای آنکه تاثیر مقاومت ویژه روی مکان و زمان پدیده اتصال مجدد بررسی شود، شبیه سازی با انتخاب مقاومت های ویژه متفاوت صورت گرفته است. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می دهد که مکان و زمان اتصال مجدد مغناطیسی بستگی زیادی به مقاومت های ویژه انتخاب شده، به ویژه 001/0 اهم متر دارد. شکل های رسم شده برای مقاومت ویژه کمتر از 0001/0 و بزرگ تر از 01/0 اهم متر نشان می دهند که گویی شکل مغناطیس سپهر هیچ گونه تاثیری از برهم کنش بین باد خورشیدی و مغناطیس سپهر نداشته است و لذا هیچ اتصال مجددی نیز به وقوع نمی پیوندد.
براساس نتایج به دست آمده از این تحقیق پیشنهاد می شود که همرفتی جهانی مرتبط با اتصال مجدد می تواند با محاسبه انتقال انرژی، جرم یا میدان مغناطیسی روی مرزهای مناطق خطوط باز و بسته میدان براساس الگوهای مقاومتی متفاوت، صورت گیرد. در این تحقیق همچنین مقادیر متفاوت مقاومت ویژه برای عملی ساختن شبیه سازی آزمایش شده و الگوی بهینه تحت شرایط اولیه معین، مشخص شده است. نتیجه این تحقیق که تعیین دقیق چگونگی شکل گیری پدیده اتصال مجدد است، می تواند نقش مهمی در آسیب شناسی پدیده های هوافضایی داشته باشد.