بررسی کلامی «کلام الهی» و دیدگاه مولوی در مثنوی

بررسی بازتاب اندیشه های کلامی در متون ادبی – عرفانی، از جمله در مثنوی مولانا جلال الدین (672-604 . ق)، از جهات مختلف حائز اهمیت است. دست یابی به مبانی فکری و باورهای دینی و مذهبی عرفا و ادبا قطعا در فهم درست تر آثار ایشان مفید و در نشان دادن میزان تسلط ایشان در به کارگیری اصطلاحات و مفاهیم دینی و کلامی، مؤثر است.
مقاله حاضر می کوشد ضمن بررسی صفات الهی در نزد مهم ترین فرق کلامی اسلامی، آراء متفاوت آنها را درباره کلام الله ، به عنوان یکی از جنجالی ترین صفات الهی، جست وجو کند و دیدگاه مولانا را به عنوان شخصیتی که مسائل دینی و کلامی را با عرفان اسلامی در نهایت مهارت و توانایی به هم آمیخته و آن دو را با شهد ادب فارسی در کام مشتاقان ریخته است، بیابد و نشان دهد که آیا نظر او را درباره «کلام الهی» می توان با یکی از فرقه های اسلامی منطبق دانست یا خیر.