ریز ازدیادی چهار رقم گلابی (Pyrus communis L.) (درگزی، نطنزی، شاه میوه و ویلیامز)

به منظور بررسی ریزازدیادی چهار رقم گلابی، سه آزمایش مجزا انجام شد. در آزمایش اول اثر چهار نوع محیط کشت (MS، MS/2، MSN/2 and MQL) روی صفاتی مثل طول شاخه، تعداد شاخه و رنگ برگ مورد مقایسه قرار گرفت. محیط کشت MS/2 و MSN/2 به ترتیب بیشترین میزان پرآوری شاخه و بلندترین شاخه ها را تولید نمودند. محیط کشت MS در مقایسه با MSN/2 برگ های توسعه یافته تری ایجاد نمود و محیط کشت MQL باعث زردی مفرط برگ ها و کاهش رشد گردید. به منظور ارزیابی دقیق تر محیط های کشت (در آزمایش دوم) 10 نوع محیط کشت شامل محیط های قبلی به اضافه تغییر یافته های آنها مورد آزمایش قرار گرفت و صفت اندازه برگ نیز اندازه گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش اول و آزمایش دوم، برتری محیط کشت MS/2 از بقیه محیط های کشت مشخص شد. آزمایش سوم، به منظور بررسی اثر غلظت BA و نوع اکسین بر پرآوری شاخه در ارقام مورد ارزیابی با استفاده از محیط کشت پایه MS/2 انجام شد. ارقام شاه میوه و درگزی در غلظت 2 میلی گرم در لیتر و ارقام ویلیامز و نطنزی در غلظت 3 میلی گرم در لیتر بیشترین میزان پرآوری شاخه را نشان دادند. غلظت یکسان IBA و NAA (1/0 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با BA نشان داد که اثر IBA بر طول شاخه بیشتراز NAA بود.