توارث پذیری آلل خودسازگاری(Sf) در نتاج بادام با استفاده از روش PCR

اصلاح بادام به منظور دست یابی به ارقام خودسازگار از مهم ترین اهداف اصلاحی است و در این راستا تشخیص زود هنگام ژنوتیپ های خودسازگار به دلیل صرفه جویی در وقت و هزینه ها اهمیت بسزایی دارد. برای تشخیص ژنوتیپ های خودسازگار از خودناسازگار روش های مختلفی اعم از کلاسیک و ملکولی وجود دارد. در این تحقیق با استفاده از روش PCRو پرایمرهای اختصاصی ژنوتیپ های نتاج بدست آمده تعیین گردیدند. خودناسازگاری در بادام از نوع گامتوفیتیک بوده و این ویژگی توسط یک مکان ژنی چند آللی(S-locus)کنترل می شود که در درون خامه به عنوان S-RNase بیان می گردد. در این تحقیق ابتدا دو رقم تجاری Ferragnes وFerralise با رقم خودسازگار Tuono به صورت متقابل (Reciprocal) تلاقی داده شده و نتاج حاصله که دارای آلل خودسازگار (Sf) بودند با استفاده از روش پوشاندن شاخه ها (Bagging) وادار به خودگشنی شدند. بذور به دست آمده پس از طی دوره استراتیفیکاسیون سبز گردیدند و در دوران نونهالی DNA ژنومی از کلیه نتاج بدست آمده استخراج و ژنوتیپ های S به دست آمده با روش های PCR ساده و مرکب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که حاصل این خودگشنی، نتاج خودسازگار هموزیگوس و هتروزیگوس بوده و تمام نسبت های به دست آمده از اصول مندلی پیروی می کند. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد تشخیص خودسازگاری در بادام با استفاده از روش PCR در دوران نونهالی گیاه میسر می باشد. استفاده از این روش در شناسایی ژنوتیپ ها و ارقام خودسازگار بسیار حایز اهمیت بوده و دارای دقت بالایی است.