بررسی تناسب ابعاد مبلمان آموزشی و ابعاد آنتروپومتریکی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

اختلالات اسکلتی- عضلانی، خستگی های زودرس ناشی از فعالیت های ایستا و مواردی از این دست ریشه در طراحی نامناسب ابزار، وسایل، ساختمان ها و محیط های کاری دارد. مبلمان آموزشی با طراحی نامناسب سبب کمردرد، آسیب های کمری، دردهای ماهیچه ای، درد کتف و گردن و اختلال در گردش خون پاها می شوند. لذا ضروری است که این موضوع با دقت بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد تا بتوان بر اساس معیارهای مدون به انتخاب این تسهیلات در مراکز آموزشی اقدام کرد.
این طرح یک مطالعه توصیفی – تحلیلی و از نوع مقطعی(Cross-sectional) می باشد. نمونه ها از میان سالن های مطالعه خوابگاه های دانشجویی و دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انتخاب شد(n=150). در این مطالعه 2 ویژگی از میز و 5 ویژگی از صندلی مورد ارزیابی قرار گرفت. متغیر های مورد مطالعه با استفاده از متر فنری و گونیامتر اندازه گیری شد. نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS 10 مورد تحلیل قرار گرفت.
مقایسه ی میانگین مقادیر اندازه گیری شده برای ارتفاع نشیمنگاه صندلی، ارتفاع سطح رویی میزها، ارتفاع سطح زیرین میزها، عمق نشیمنگاه، پهنای نشیمنگاه و ارتفاع پشتی از سطح نشیمنگاه صندلی با مقادیر محاسبه شده در تمام موارد نشان دهنده ی اختلاف معنی داری بود (P<0.001).
با بررسی و مقایسه وضعیت مبلمان آموزشی موجود در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارتفاع میزها زیاد و علاوه بر آن فاصله آن از تکیه گاه صندلی نامناسب است. در نتیجه دانشجو مجبور است به هنگام یادداشت مطالب بر روی میز خم شده، حمایت پشتی صندلی را از دست می دهد. همین مسئله برای افرادی که در سالن های مطالعه ی خوابگاه به مطالعه می پردازند اتفاق می افتد اما این بار به خاطر فاصله ی میز از پشتی صندلی نیست، بلکه بخاطر بلند بودن ارتفاع نشیمنگاه صندلی به وجود می آید. محققین پیشنهاد می کنند با توجه با یافته های این تحقیق، در استاندارد مربوط به مبلمان مراکز آموزشی تجدید نظر گردد.