بررسی عملکرد دستگاه های سترون کننده بیمارستانی با روش بیولوژیک و عوامل موثر بر آن

در فرآیند کنترل عفونت در بیمارستان ها، استفاده از دستگاه های سترون کننده نظیر: اتوکلاو بخار، اتوکلاو اتیلن اکساید، کمی کلاو، گاز پلاسما، فور و Vaporized Hydrogen Peroxide، از راه های مورد تایید است. بر اساس دستورالعمل های استاندارد این دستگاه ها بایستی به صورت مستمر تحت پایش فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک قرار گیرند. مطمئن ترین راه پایش عملکرد دستگاه های رایج مورد استفاده، پایش بیولوژیک است. هدف اصلی این مطالعه، بررسی عملکرد دستگاه های سترون کننده موجود در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از پایش بیولوژیک است.
این مطالعه، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی و مقطعی (Cross Sectional) است که بر روی 135 دستگاه سترون کننده موجود در CSR تعداد 14 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران و مسوولین مربوطه انجام شده است. در این مطالعه، با استفاده از اسپور و ویال های میکروبی و کشت آنها، عملکرد دستگاه های سترون کننده تعیین شد. همچنین میزان آگاهی پرسنل مسوول با یک پرسشنامه سنجیده شد. برای تحلیل داده ها نیز از T-Test استفاده گردید.نتایج عملکرد 14 مورد از 135 دستگاه های مورد بررسی (%10.4) نامطلوب بود و این عملکرد، با جنس (P=0.001)، مدرک تحصیلی (P=0.02)، سابقه کار بیشتر (P=0.001)، و آگاهی بیشتر مسوولین دستگاه ها از فرآیند استریلیزاسیون، همچنین با مساحت CSR ارتباط معنی دار داشت (P=0.001).
این مطالعه پیشنهاد می کند که بیمارستان های عمومی از CSR های با مساحت مناسب و کارکنان با مدرک تحصیلی مرتبط استفاده کنند ضمنا به طور مستمر کارکنان CSR به ویژه کارکنان مرد را آموزش دهند.