بررسی اثر تاریخ کاشت بر کیفیت الیاف و در صد روغن بذر سه رقم پنبه در گرگان

در شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشکی مثل کشور ایران، آب مهمترین عامل محدود کننده بر عملکرد گندم محسوب می شود. در این تحقیق اثر آبیاری تکمیلی در دفعات آبیاری متفاوت و با استفاده از سه سیستم آبیاری تحت فشار بر روند رشد و اجزا عملکرد سه رقم گندم دیم در منطقه کبودرآهنگ همدان مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کرت های دوبار خرد شده (اسپلیت اسپلیت پلات) در سه تکرار انجام شد که در آن سیستم آبیاری به عنوان عامل اصلی، دفعات آبیاری به عنوان عامل فرعی و رقم به عنوان عامل فرعی فرعی قرار گرفتند. هر کرت آزمایشی با توجه به استفاده از سیستمهای آبیاری تحت فشار به ابعاد 10×10 متر در نظر گرفته شدند. بذور با استفاده از عمیق کار با فاصله 25 سانتی متر و عمق 7 سانتی متر کشت شدند کلیه عملیات کاشت، داشت بر اساس توصیه های منطقه اجرا گردید. صفات مورد مطالعه عبارت از وزن هزار دانه، وزن خشک کاه، وزن خشک دانه، و عملکرد دانه بودند. نتایج نشان داد که اجرای کلیه موارد دفعات آبیاری (بدون آبیاری، یکبار و دوبار آبیاری) در مرحله جوانه زدن و به خوشه رفتن بر روی صفات فوق اثر معنی داری داشته که تاثیر دو نوبت آبیاری در مرحله جوانه زنی و خوشه رفتن بیشتر بود (P<%1). در بررسی اثر سیستم های مختلف آبیاری تحت فشار، سیستم کلاسیک بعلت داشتن مشخصات خاص توزیع آب، اختلاف بسیار معنی داری در مقایسه با سایر سیستم ها در افزایش وزن هزاردانه، عملکرد دانه، کل وزن ماده خشک، و اثر رقم بر وزن هزاردانه و عملکرد دانه داشت. در بررسی اثرات متقابل مشخص شد که رقم سرداری با دو نوبت آبیاری و با استفاده از سیستم کلاسیک بهترین نتیجه را دارد.