بررسی کاربرد گیاهان هایپراکیمولاتور در پالایش خاک های آلوده به نیکل

با افزایش جمعیت در قرن اخیر، گسترش صنعت و دخالت ها و برنامه ریزی های نادرست انسان، روز به روز بر آلودگی های محیط زیست افزوده می شود. از جمله آلودگی های ایجاد شده، آلودگی خاک می‎باشد و از موارد مهم آلودگی خاک، فلزات سنگین و افزایش آن ها در خاک است که باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد، چرا که با ورود به زنجیره‎ های غذایی و تجمع زیستی در موجودات باعث مشکلات و بیماری های مختلفی در انسان و دام می‎شوند از طرف دیگر طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده گیاهانی مشخص شده‎اند که قادرند فلزات سنگین را از خاک جذب کنند و در اندام های خود ذخیره نمایند و از این طریق خاک منطقه مورد نظر را پالایش کنند. این گیاهان هایپر اکیمولاتورها هستند. در روش گیاه پالایشی می توان گونه های گیاهی مقاوم به فلز سنگین را که قادر به تجمع فلز در اعضاء خود هستند شناسایی نمود و با توجه به نوع آلودگی، گونه های مخصوص را در محل مورد نظر بسته به آلودگی موجود کاشت و آن ها را پس از رشد برداشت نمود و با این روش خاک را تصفیه کرد. در این پژوهش، میزان جذب عنصر نیکل توسط سه گیاه منداب، شلغم و قدومه از طریق عملیات طرح (کاشت، داشت برداشت) با استفاده از نیترات نیکل 10 میلی مولار در آبیاری گیاهان، نمونه گیری و عصاره گیری از ریشه و اندام های هوایی، هضم نمونه ها و اندازه گیری توسط دستگاه جذب اتمی بررسی شدکه مشخص گردید این گیاهان از جمله هایپراکیمولاتورهای نیکل می باشند و در پالایش خاک های آلوده به نیکل نقش مهمی دارند. نتایج پژوهش نشان می دهد که به طور میانگین ریشه ها نسبت به اندام های هوایی قادر به جذب بالاتری از نیکل هستند.همچنین در بین سه گیاه مورد آزمایش، اندام های هوایی تقریبا جذب یکسانی داشتند، ولی ریشه گیاه شلغم جذب بالاتری را نشان داده و هایپراکیمولاتور بهتری شناخته می شود.