بررسی تاثیر عملیات حرارتی فولاد AISI 4130 بر مورفولوژی سطحی و مقاومت به خوردگی پوشش فسفاته روی - منگنز توسط روش اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS)

پوشش های فسفاته از قدیمی ترین روش ها برای افزایش مقاومت به خوردگی فولاد ها می باشند. تحقیقات زیادی بر روی عوامل موثر بر ساختار و خواص این پوشش ها انجام شده ولی یکی از پارامترهایی که کمتر مورد بررسی قرار گرفته، نوع عملیات حرارتی و ریزساختار فولاد پایه است. در این تحقیق تاثیر عملیات حرارتی فولاد پراستحکامAISI 4130 بر ساختار و خواص خوردگی پوشش فسفاته روی- منگنز مورد بررسی قرار گرفته است. عملیات حرارتی مذکور شامل کوئنچ- تمپر در آب، روغن، هوا و سرد کردن در کوره بوده است. تاثیر متغیرهایی چون pH محلول، درجه حرارت، زمان و استفاده از ریزکننده ها بر ساختار پوشش نیز بررسی شد. آنالیز فازی بوسیله پراش اشعه X، آنالیز ریزساختاری بوسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی و بررسی خواص خوردگی توسط آزمون های اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی و مه نمک انجام گردید. نتایج نشان دادند که با ریز شدن ساختار فلز پایه، ساختار پوشش ریزتر و فشرده تر شده است. همچنین با ریز شدن ساختار زمینه، تخلخل پوشش کاهش یافته و در نتیجه مقاومت پلاریزاسیون (Rp) و مقاومت به خوردگی افزایش می یابد. بیشترین و کمترین مقدار Rp مربوط به نمونه سرد شده در آب و سرد شده در کوره است. با افزایش زمان پوشش دهی نیز تراکم پوشش افزایش می یابد. برای pH و دما نیز یک مقدار حدی وجود دارد به قسمی که فراتر از این مقدار حدی تشکیل پوشش با ساختار مناسب میسر نمی باشد.