بررسی اثرات درمانی دگزامتازون بر روی بیماران مبتلا به سکته مغزی

سکته مغزی یکی از بیماری های شایع نورولوژیک است که هم سبب مرگ و میر و هم باعث عوارض گوناگون میشود. جهت درمان ادم مغزی ایجاد شده در سکته های مغزی از داروهای مختلفی استفاده می شود که یکی از آنها دگزامتازون است.در سالهای اخیر در مورد سودمندی این دارو در سکته های مغزی اختلاف نظر وجود داشته است از همین رو بر آن شدیم اثرات دگزامتازون را در بیمارانی که برای اولین بار دچار سکته مغزی میشوند مورد بررسی قرار دهیم.در این طرح که به صورت کارآزمائی بالینی دوسوکور طی مدت 3 سال از 1376 تا 1379 انجام شد 210 بیمار در محدوده سنی 80-50 سال که برای اولین بار دچار سکته شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه مساوی 105 نفره به طور تصادفی تقسیم شدند.به گروه اول دگزامتازون و به گروه دوم پلاسبو تجویز شد. از نظر سایر درمانهای داروئی و غیر داروئی هر دو گروه از هر نظر مشابه بودند. میزان مرگ ومیر، طول مدت بستری، سطح هوشیاری، اختلالات حرکتی وحسی در هر دو گروه مقایسه شد که اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نشد و فقط از نظر اختلال حرکتی درگروهی که دگزامتازون دریافت کرده بودند عوارض بیشتری دیده میشد که از نظر آماری هم معنی داربود.باتوجه به این نتایج و عوارض جانبی متعدد داروی دگزامتازون توصیه می گردد در بیماران دچار سکته مغزی از این دارو استفاده نشود و جهت کاهش ادم مغز از سایر روش ها بهره گیری شود.