بررسی چند شکلی نواحی اینترون 1 و 4 ژن هورمون رشد در مرغ های بومی اصفهان و مازندران

هورمون رشد طیور، یک هورمون پلی پپتیدی است که در بسیاری از فعالیتهای متابولیکی و فیزیولوژیکی نقش دارد. برای بررسی چند شکلی ژن هورمون رشد در جایگاه اینترون 1 از 217 نمونه (129 نمونه از اصفهان و 88 نمونه از مازندران) و در جایگاه اینترون4 از 134 نمونه (91 نمونه از اصفهان و 43 نمونه از مازندران) استفاده گردید. استخراج DNA، به روش نمکی بهینه یافته انجام شد. کمیت و کیفیت DNA استخراج شده به روش اسپکتروفتومتری و ژل آگارز 8/0 درصد کنترل شد. با استفاده از دو جفت پرایمر اختصاصی و واکنش زنجیره ای پلی مراز قطعه 776 جفت بازی در ناحیه اینترون 1 و قطعه 1170 جفت بازی در ناحیه اینترون 4 ژن هورمون رشد تکثیر گردید. قطعات تکثیر شده بوسیله آنزیم برشی MspI هضم و محصول هضم بر روی ژل آگارز 5/2 درصد الکتروفورز شد. فراوانی آللی در ناحیه اینترون 1 برای آلل های M، N و O در جمعیت اصفهان به ترتیب 60/0، 21/0و 19/0 و در جمعیت مازندران به ترتیب 28/0، 05/0 و 67/0 تعیین شد. فراوانی آللی در ناحیه اینترون 4 نیز برای آلل های A، B و C در جمعیت اصفهان به ترتیب 28/0، 31/0 و 41/0 و در جمعیت مازندران به ترتیب 37/0، 24/0 و 37/0 مشاهده شد. علاوه بر آلل های مذکور، آلل های D و E، هر یک با فراوانی 01/0 فقط در جمعیت مازندران شناسایی شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نواحی اینترون 1 و 4 ژن هورمون رشد در مرغ های بومی اصفهان و مازندران از چند شکلی نسبتا بالایی برخوردار هستند.