بیان ژن انسانی فعال کننده پلاسمینوژن بافتی در گیاه توتون تراریخت

بکارگیری بیولوژی مولکولی و بیوتکنولوژی گیاهی در دهه 1990 نشان داد که بسیاری از داروها می توانند در حجم انبوه و به قیمت بسیار ارزان در گیاهان تولید شوند. جذابیت سیستم های گیاهی به دلیل مزایایی همچون ایمنی بالا، هزینه پائین، تغییرات پس از ترجمه و حجم بالای تولید نسبت به سیستم های کلاسیک (مثل باکتری ها، مخمرها و سلولهای جانوری) است. پروتئین داروئی (tissue Plasminogen Activator) tPA بطور اختصاصی و نسبتا قوی به لخته های خونی متصل شده و ترجیحا پلاسمینوژن به دام افتاده در داخل لخته ها را فعال و لخته خونی را از بین می برد. از پروتئین نوترکیب tPA به منظور درمان سکته های قلبی و مغزی استفاده می شود. در این تحقیق، بیان ژن فعال کننده پلاسمینوژن بافتی(tPA) در گیاه توتون بررسی شده است. این پروتئین نوترکیب تحت کنترل پیشبر CaMV 35S و خاتمه دهنده NOS قرار گرفت. توالی افزایش دهنده Kozak و ترادف کد کننده پپتید نشانه KDEL، به ترتیب به دو انتهای آمینی و کربوکسیلی ژن tPA افزوده شدند. سازه تهیه شده به ژنوم گیاه توتون منتقل و گیاهان تراریخت روی محیط حاوی کانامایسین انتخاب شدند. ارزیابی گیاهان تراریخت با استفاده از فنون RT-PCR، SDS-PAGE، زیموگرافی و وسترن بلات انجام شده و کلیه این آزمایش ها نشان داد که ژن هدف (tPA) به گیاهان توتون منتقل شده و به نحو فعالی در گیاهان تراریخت بیان می شود و پروتئین نوترکیب تولیدی، توانایی حل لخته های خونی را دارد.