موافقتنامه تریپس و ثبت اختراعات بیوتکنولوژی

اعطای حقوق مالکیت فکری به موجودات بیولوژیکی، می تواند از منظر فرهنگی، حقوقی، اخلاقی و مذهبی، موضوعی بسیار جنجالی باشد. به محض اینکه موضوع، بعد بین المللی پیدا می کند، حتی می تواند پیچیده تر نیز گردد. موافقت نامه راجع به جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت فکری (تریپس)، آخرین نظام بین المللی است که براساس آن، ساختاری پیچیده برای حمایت بین المللی از حقوق مالکیت فکری ایجاد شده است. با این حال، از آنجا که این موافقت نامه در بردارنده برخی مقررات از اسناد بین المللی قبلی راجع به حقوق مالکیت فکری است، نمایی یگانه و بی نظیر از حمایت بین المللی حقوق مالکیت فکری را منعکس می سازد که تنش میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بخصوص در زمینه قابلیت ثبت اختراعات بیولوژیکی را نیز برجسته می کند. مقررات تریپس، نفی چنین حمایتی از سوی کشورهای در حال توسعه را دشوار می سازد. با این حال، این امکان برای آنها وجود دارد تا قلمرو چنین حمایتی را با استناد به استثنائات مقرر در تریپس و نیز با اتکا به تمایز اختراع و اکتشاف، محدود کنند. این ساز و کارها به کشورهای در حال توسعه اجازه می دهد تا در تعریف گستره بیوتکنولوژی های قابل ثبت، برخی اختیارات را اعمال دارند.