مقایسه تاثیر تزریق لیدوکایین 2 درصد داخل کاف لوله تراشه و بوپیواکایین 25/0 درصد در کاهش سه عارضه لوله گذاری داخل تراشه (سرفه، زور زدن و لارنگواسپاسم) هنگام برگشت بیماران تحت بیهوشی عمومی به حالت هوشیاری

در بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته اند، هنگام خروج از بیهوشی عوارضی نظیر سرفه، زور زدن و لارنگواسپاسم به علت وجود لوله تراشه ایجاد می شود. ما در این مطالعه مقایسه بین تزریق داخل کاف لوله تراشه لیدوکایین 2% و بوپیواکایین 25.0% در کاهش سرفه، زور زدن و لارنگواسپاسم را انجام داده ایم.
این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی بوده و در آن 95 بیمار کاندید جراحی های شکمی در بیمارستان زکریا تبریز در سال 1388 تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه 49 و 46 نفره (به ترتیب گروه لیدوکایین و بوپیواکایین) تقسیم و داخل کاف لوله تراشه یک گروه لیدوکائین 2% و در گروه دیگر بوپیواکایین 25.0% تزریق شد و 4 پارامتر سرفه، زور زدن و لارنگواسپاسم هنگام خروج از بیهوشی عمومی و خارج کردن لوله تراشه و همچنین مدت جراحی مطالعه گردید. داده ها تحت آزمون مجذور کای و در سطح معنی داری P-value <0.05 مورد قضاوت واقع شدند.
بررسی های ما نشان داد که از میان 49 بیمار که کاف لوله تراشه آنها با لیدوکائین 2% پر شده بود، تعداد 6 بیمار (12.2%) عارضه سرفه را نشان دادند. این رقم در مورد بوپیواکایین 5 نفر بود (10.9%). عارضه زور زدن نیز در 5 نفر از گروه لیدوکائین (10.2%) دیده شد و 5 نفر از گروه بوپیواکایین نیز این عارضه را نشان دادند (10.9%). از نظر بروز عارضه لارنگواسپاسم، در گروه لیدوکایین 3 مورد (6.1%) و در گروه بوپیواکایین 2 مورد (4.3%) این عارضه را نشان دادند. میانگین طول مدت جراحی در گروه لیدوکایین 2.7±5.72 دقیقه و در گروه بوپیواکایین 4.9±74 دقیقه بود.
استفاده از لیدوکایین جهت تزریق داخل کاف لوله تراشه به منظور کاهش سرفه، زور زدن ولارنگواسپاسم حین خروج بیمار از بیهوشی نسبت به بوپیواکایین ارجحیت دارد.