ریفلاکس معده به مری در شهرستان گنبد کاووس: شیوع و عوامل خطر

ریفلاکس معده به مری (GERD) از شایع ترین بیماری های دستگاه گوارش می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و شناخت فاکتورهای خطر این بیماری در شهرستان های گنبد کاووس و کلاله بود.
1000 نفر از ساکنین گنبد کاووس وکلاله که محدوده سنی بین 18 تا 40 سال داشتند به طور تصادفی بر اساس شماره خانوار انتخاب و برای انجام مصاحبه دعوت شدند. در مصاحبه رودررو در مورد علایم اصلی ریفلاکس معده به مری (سوزش پشت جناغ سینه و برگشت محتویات معده به مری) از آنها سوال شد. افرادی که در 12 ماه گذشته حداقل هفته ای یک بار یکی از علایم اصلی GERD را داشتند به عنوان مورد و آنهایی که هرگز از این علایم شکایتی نداشتند، به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. عوامل غذایی با استفاده از پرسشنامه FFQ محلی با 116 ماده غذایی که پایایی و روایی آن اثبات شده بود، ارزیابی شد.
شیوع GERD به صورت هفته گی 3.12% بود. افزایش سن با 04.1 OR:و ضریب اطمینان 07.1-00.1 و 30?BMI با 41.2 OR:و ضریب اطمینان 35.4-34.1 با ریفلاکس ارتباط داشت. از عوامل خطر دیگر این بیماری مصرف مقادیر زیاد سس و رب گوجه فرنگی بود (p= 0.03). مصرف برخی داروها نظیر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی و قرص ضد بارداری با بروز ریفلاکس همراه بود. جنس، مصرف سیگار، الکل، مواد مخدر، فعالیت فیزیکی، سرعت مصرف غذا، فاصله زمانی بین مصرف غذا و وضعیت و درازکش اثری بر بروز ریفلاکس نداشت. رابطه معنی داری بین GERD و دریافت کالری توتال، چای، غذاهای ادویه دار، فیبر، چربی، پروتئین، کربوهیدرات یافت نشد.
شیوع ریفلاکس در منطقه مورد بررسی، شایع تر از بسیاری از کشورهای آسیایی و قابل مقایسه با کشورهای غربی است. افزایش سن و چاقی از عوامل خطر GERD محسوب می شود. سس قرمز و رب گوجه فرنگی مهم ترین نقش را در ایجاد علایم ریفلاکس داشتند.