ارزیابی میزان رضایتمندی روستاییان از محیط سکونتگاهی: مطالعه موردی شهرستان کمیجان

در این مقاله رضایتمندی روستاییان از ابعاد مختلف محیط سکونتگاهی با روش توصیفی تحلیلی ارزیابی شده است. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه با حجم نمونه 430 نفر در سطح 49 سکونتگاه روستایی شهرستان کمیجان انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده سطح رضایت در 71 درصد سکونتگاه ها کمتر از حد انتظار است. آزمون کی دو بیانگر فاصله زیاد فراوانی رضایت های مشاهده شده از فراوانی های مورد انتظار است؛ زیرا نحوه توزیع میزان رضایتمندی متعادل نیست و میانگین رضایت هیچ کدام از روستاها در حد زیاد و خیلی زیاد قرار ندارد. آزمون t نشان می دهد با بالا رفتن میزان تحصیلات، رضایتمندی کاهش داشته است. بر اساس آزمون فریدمن، شاخص های 25گانه با درجات متفاوت در میزان رضایت مؤثر نیستند، ولی در رگرسیون گام به گام، ابعاد کالبدی، طبیعی و اقتصادی بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته داشته اند.