تحلیل آماری احتمال وقوع و دوره های برگشت یخبندان های زودرس و دیررس زاهدان در دوره آماری (1386-1360)

از نگاه اقلیم شناسی، افت دمای هوا به نقطه صفر درجه سلسیوس و پایین تر از آن را یخبندان می نامند. هدف این پژوهش تحلیل آماری و پیش بینی یخبندان های زودرس (پاییزه) و دیررس (بهاره) زاهدان می باشد. بدین منظور کمینه دمای روزانه هوا در دوره آماری (1386-1360) بررسی شد. در هر دوره سرد سال، اولین روزی که کمینه روزانه دمای هوا تا سطح نقطه انجماد افت کرده بود، به عنوان شروع یخبندان و واپسین روز به عنوان خاتمه یخبندان انتخاب شد. با مبدا قرار دادن اول مهر، روزهای ژولیوسی آن محاسبه شد. این داده ها با توزیع های مختلف برازش شد و توزیع پیرسون تیپ 3 انتخاب گردید. یخبندان زودرس پاییزه و دیررس بهاره در دوره های برگشت متفاوت محاسبه شد. نتایج نشان داد که یخبندان های زودرس و دیررس از هر دو طرف به سمت فصل زمستان در حال عقب نشینی هستند. یعنی دوره یخبندان کوتاه تر شده است.