ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد

بیماری پیوند بر علیه میزبان یکی از عوارض تهدیدکننده زندگی متعاقب پیوند است. در مطالعه های اخیر، ارتباط قابل توجهی بین پیامد پیوند و سه پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در ژن NOD2 نشان داده شده است. در این مطالعه ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع GVHD در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد تحت پیوند آلوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.
در یک مطالعه گذشته نگر، ژنوتایپ های NOD2 به روش PCR-SSP در 124 بیماری که تحت پیوند آلوژن قرار گرفته بودند و اهداکنندگان آن ها مشخص شده بود بررسی و سپس ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع GVHD حاد و مزمن مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران به طور میانگین به مدت40 ماه(77-28 ماه) مورد پایش قرار گرفتند. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزار 5/11 SPSS انجام شد.
شیوع موتاسیون در اهداکنندگان و بیماران مشابه(1/12%) به دست آمد. در سه جفت بیمار اهداکننده(4/2%)، پلی مورفیسم ها در هر دو نفر شناسایی شد که در نتیجه فراوانی کلی در جفت های پیوندی 8/21% به دست آمد. تفاوت معناداری از نظر وقوع GVHD حاد و مزمن در حالتی که زوج های گیرنده/ اهداکننده دارای SNP (به ترتیب 52% و 56%) با زوج های فاقد SNP (به ترتیب 5/50% و 55%) مقایسه شدند، مشاهده نشد.
پلی مورفیسم های مطالعه شده، تاثیری در وقوع GVHD حاد و مزمن نداشتند. مطالعه های بیشتری برای تعمیم نتایج به سایر بیماری ها لازم است. به علاوه سایر پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی این ژن نیز برای شناسایی این ارتباط باید مورد مطالعه قرار گیرند.