میزان اختلال استرس پس از ضربه نیابی در فرزندان جانبازان شیمیایی

اختلال استرس پس از ضربه یکی از اختلالاتی است که نه تنها کیفیت زندگی جانباز، بلکه خانواده او را تحت تاثیر قرار می دهد و تجربه آسیب در یکی از اعضای خانواده، می تواند سایر افراد خانواده را نیز متاثر سازد. این پژوهش با هدف بررسی شدت و فراوانی علایم اختلال استرس پس از ضربه نیابی در فرزندان مصدومان شیمیایی انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی روی 528 نفر از اهالی شهرستان سردشت در سال 1388 انجام شد. برای انتخاب گروه مورد، فرزندان تمام خانواده های مصدومان شیمیایی شهرستان سردشت مورد بررسی قرار گرفتند. برای انتخاب گروه کنترل، 5 منطقه شهرستان سردشت به صورت تصادفی خوشه ایو 600 خانواده به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. در مجموع 528 نفر دارای معیارهای ورود به مطالعه شناخته شدند و 286 نفر به عنوان گروه مورد و 242 نفر به عنوان گروه کنترل، از نظر علایم اختلال استرس پس از ضربه نیابی بر اساس پرسش نامه می سی سی پی بررسی و مقایسه شدند. داده ها با نرم افزار SPSS 14 تحلیل شد.
نمر ه کل می سی سی پی در فرزندان جانبازان شیمیایی 92/13 ± 88/128 و در گروه کنترل 70/22 ± 34/108 بود (05/0>p). نمره کل می سی سی پی در پدران گروه مورد نیز بیشتر از پدران گروه کنترل بود (05/0>p). تفاوت معنی داری در نمر ه فرزندان بر حسب جنس و گروه های سنی وجود نداشت.
استرس روانی ناشی از آسیب شیمیایی پدر به فرزندان منتقل می شود و لازم است به عنوان یک مشکل جدی نسبت به پیشگیری و درمان آن اقدام شود.