پاسخ رشد رویشی دانهال های جوان پنج رقم بادام به تنش کم آبی

کمبود آب مهم ترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است. در این پژوهش اثر کم آبی بر صفات مختلف رویشی پنج رقم بادام در آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 83-1382 مورد بررسی قرار گرفت. چهار دور آبیاری بر اساس 20، 40، 60 و 80 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A، به عنوان کرت اصلی و دانهال های پنج رقم بادام مامایی، ربیع، سفید، شاهرود 12 و شاهرود 21 به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. بذر این ارقام در پاییز در کیسه های پلاستیکی کاشته و در شرایط طبیعی جوانه زدند. حدود دو ماه بعد از سبز شدن، دانهال های یکنواخت از نظر قطر ساقه و ارتفاع انتخاب شدند و در گلدان های پلاستیکی به قطر30 و ارتفاع 40 سانتی متر برای مدت 120 روز تحت تاثیر دوره های مختلف آبیاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری، صفات رویشی نظیر ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد میانگره، تعداد شاخه های فرعی، سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی و ریشه کاهش معنی داری داشتند، ولی طول میانگره و نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه کاهش معنی داری نشان ندادند. دانهال ها از نظر ارتفاع، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، تعداد میانگره و وزن خشک اندام هوایی به ریشه تفاوت معنی داری داشتند، به طوری که با افزایش دور آبیاری، وزن خشک اندام هوایی به ترتیب در ارقام شاهرود12، ربیع، سفید، مامایی و شاهرود 21 کاهش یافت. با افزایش دور آبیاری، میزان نیتروژن و پتاسیم برگ و نیتروژن ریشه افزایش معنی داری را نشان دادند. به طور کلی با افزایش دور آبیاری، رشد رویشی به ترتیب در دانهال های ارقام شاهرود 21، مامایی، سفید، ربیع و شاهرود 12، کاهش بیشتری نشان داد.