بررسی قوه نامیه دانه گرده و انتخاب گرده دهنده مناسب برای سه رقم فندق

قوه نامیه دانه گرده پنج رقم فندق به نام های گرچه، نگرت، پشمینه، گردویی و گرد اشکورات به منظور بررسی مدت زمان ماندگاری و دستیابی به رقم گرده دهنده مناسب مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش اول، نیمی از دانه های گرده در دمای اتاق (C ° 1±25) و نیمی دیگر در یخچال (C ° 4) قرار داده شدند. پس از گذشت 24 ساعت، 5، 10 و 20 روز، دانه های گرده در محیط کشت حاوی10، 15 و 20 درصد ساکارز و 10 گرم در لیتر آگار با 5/6 pH= کشت شدند. نتایج نشان داد که استفاده از 15 درصد ساکارز در محیط کشت، بیشترین درصد جوانه زنی را به دنبال داشت. پس از گذشت 20 روز میانگین جوانه زنی دانه گرده ارقام گرد اشکورات، پشمینه، گرچه، گردویی و نگرت در دمای C ° 4 به ترتیب 48/54، 67/42، 21/42، 59/35 و 41/31 درصد بود. در آزمایش دوم، ارقام کاسفورد، دوباسه و سکورپ با پنج والد پدری بررسی شده در آزمایش اول گرده افشانی شدند. گرده افشانی آزاد، به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. با توجه به نتایج به دست آمده، گرده افشانی آزاد و گرده دهنده های گرچه و گردویی به ترتیب با میانگین های 37/51، 83/49 و 51/45 و ارقام سکورپ و دوباسه به عنوان والد مادری با میانگین های 03/55 و 92/52، بیشترین تعداد میوه را تشکیل دادند. گرده افشانی آزاد دوباسه و سکورپ و نیز تلاقی دانه گرده گرچه با والدین مادری دوباسه و سکورپ بیشترین میانگین تشکیل میوه را به دنبال داشتند. رقم کاسفورد با میانگین 75/19، بیشترین میانگین درصد میوه های پوک را تولید کرد.