تاثیر محلول پاشی عنصر روی (zn)بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام گندم آبی درشرایط اقلیمی خرم آباد

به منظور بررسی تاثیرعنصر روی zn)) بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه چهار رقم گندم آبی در شرایط اقلیمی خرم آباد، آزمایشی در سال زراعی 84–83 در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی اجرا شد. چهار سطح کودی به عنوان عامل اول به مقادیر: Zn0 (بدون مصرف روی)، Zn1 (مصرف 5 کیلوگرم روی خالص در هکتار)، Zn2 (مصرف 10 کیلوگرم روی خالص در هکتار) و Zn 3 (مصرف 15 کیلوگرم روی خالص در هکتار) که به صورت محلول پاشی در دو مرحله پنجه زنی وساقه رفتن بکار برده شد و چهار رقم گندم آبی به عنوان عامل دوم شامل: 1-پاستور (P)، 2-چمران (CH)، 3-M (M-75-7) و 4-S (S-75-20) در نظر گرفته شدند. براساس نتایج بدست آمده، تیمارهای Zn3S و Zn2M به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را نشان دادند. همچنین بیشترین عملکرد ماده خشک کل مربوط به تیمار Zn1 S وکمترین آن مربوط به تیمار Zn2 P بود. اگرچه بین تیمارهای مختلف از نظر وزن هزاردانه اختلاف معنی داری وجود نداشت، با این وجود مقایسه میانگین ها به روش دانکن درسطح 5% نشان داد که بیشترین و کمترین وزن هزاردانه به ترتیب مربوط به تیمارهای Zn1 M و Zn3 CH بوده است. از نظر تعداد سنبلچه در سنبله نیز بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود داشت به طوری که تیمار Zn0 S دارای بیشترین تعداد سنبلچه و کمترین آن در تیمار Zn2 P کسب شد. بین تیمارهای کودی و ارقام گندم در مورد تعداد خوشه یا سنبله در واحد سطح اختلاف معنی دار وجود داشت به طوری که تیمار Zn2 S دارای بیشترین تعداد خوشه در واحد سطح و تیمارZn2 M کمترین آن را داشت. درخصوص تعداد دانه درسنبله نتایج نشان داد که بیشترین تعداد دانه درخوشه مربوط به تیمار Zn2 S و کمترین آن به تیمار Zn3 M تعلق داشت. از نظر ارتفاع بوته نیز بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار وجود نداشت ولی در مقایسه میانگین ها به روش دانکن، بیشترین ارتفاع بوته مربوط به تیمار Zn0 M و کمترین آن مربوط بهZn2 CH بود. از نظر شاخص برداشت نیز بین ارقام گندم وسطوح کودی سولفات روی در سطح 1% اختلاف معنی دار وجود داشت به طوری که بیشترین شاخص برداشت به تیمار Zn3 S و کمترین آن معادل به تیمار Zn2 M تعلق داشت.