بررسی اثر تزریق زیر ملتحمه ای و داخل زجاجیه ای داروی اوستین بر سلول های اندوتلیوم قرنیه بر اساس یافته های اسپکولارمیکروسکوپی

بررسی اثر تزریق زیر ملتحمه ای و داخل زجاجیه ای داروی اوستین بر سلول های اندوتلیوم قرنیه، بر اساس یافته های اسپکولار میکروسکوپی.
روش پژوهش: این مطالعه مداخله ای آینده نگر بر روی 42 بیمار مبتلا به ناخنک و 40 بیمار دیابتی مبتلا به نورگ زایی شبکیه یا ادم ماکولا صورت گرفت. اوستین به میزان cc 1/0/mg 25/1، از ناحیه 4 میلی متری پشت لیمبوس به داخل زجاجیه تزریق شد. در بیماران مبتلا به ناخنک نیز میزان cc 2/0/mg 5/2 اوستین زیر ملتحمه نزدیک لیمبوس تزریق گردید. کلیه بیماران قبل و در ماه های اول و سوم بعد از تزریق توسط اسپکولار میکروسکوپ، مورد بررسی قرار گرفتند.
در تزریق داخل زجاجیه ای و زیرملتحمه ای اوستین، تعداد سلول های قرنیه پس از یک ماه تغییری نکرد اما پس از سه ماه از تعداد این سلول ها مختصری کاسته شد که از نظر آماری معنی دار نبود (میزان P به ترتیب 752/0 و 29/0).
تزریق اوستین به صورت داخل زجاجیه ای و زیر ملتحمه ای تا مدت سه ماه پس از تزریق اثر سویی بر سلول های اندوتلیوم قرنیه ندارد.