تاثیر به کارگیری الگوی مراقبت پی گیر بر کیفیت خواب مصدومان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت انسدادی

سطح نامناسب سلامت جسمی و روانی مصدومان شیمیایی می تواند افت کیفیت خواب را در آنان به دنبال داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر به کارگیری مدل مراقبت پی گیر بر کیفیت خواب مصدومان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت انسدادی انجام گرفته است.
در یک کارآزمایی بالینی، 62 مصدوم شیمیایی مبتلا به برونشیولیت انسدادی مراجعه کننده به درمانگاه فوق تخصصی ریه بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) تهران در زمستان 1386 به روش در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند و الگوی مراقبت پی گیر به مدت دو ماه در گروه آزمون اجرا شد. کیفیت خواب با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) در دو نوبت، قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمارهای توصیفی و استنباطی (آزمون های t مستقل و t زوجی) در نرم افزار SPSS v.15 استفاده گردید.
قبل از مداخله بین نمرات کلی کیفیت خواب مصدومان شیمیایی و مقیاس های آن اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد. اما بعد از مداخله بین میانگین نمرات مقیاس های کیفیت ذهنی خواب، اختلالات خواب، میزان داروی خواب آور مصرفی و همچنین نمره کلی کیفیت خواب دو گروه اختلاف آماری معناداری به وجود آمد که حاکی از بهبود نسبی کیفیت خواب گروه آزمون بود (05/0p<). در حالی که بین میانگین نمرات سایر مقیاس های پرسشنامه کیفیت خواب در دو گروه تفاوت معناداری پس از مداخله مشاهده نگردید (05/0p>).
به کارگیری مدل مراقبت پی گیر، اثرات مثبتی بر کیفیت خواب مصدومان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت انسدادی داشت. لذا به نظر می رسد استفاده از الگوی مراقبت پی گیر در بهبود کیفیت خواب این عزیزان مفید واقع گردد.