وی~
ژگی های نانوساختار لایه سطحی در برخی از باکتری های بیماری زا

لایه سطحی (Surface Layer) قسمتی از انولوپ سلولی است که در باکتری ها و آرشی ها دیده می شود. لایه سطحی یک ساختار تک لایه ای است که از زیرواحدهای پروتئینی یا گلیکوپروتئینی به وجود آمده است. لایه سطحی خارجی ترین ساختارسلولی است که در تبادل و واکنش با محیط پیرامون باکتری می باشد. عملکردهای این ساختار در گونه های مختلف باکتریایی از تنوع زیادی برخوردار می باشد.
مقالات مرتبط با لایه سطحی از مقالات Pubmed، Elsevier Science و Yahoo از سال 1995 تا 2010 استخراج گردید. برای این کار کلمات کلیدی لایه سطحی، بیماری زایی و باکتری های پاتوژن، واژه هایی بودند که جستجو شدند.
در مورد لایه سطحی در تمامی مقالات پژوهشی و مروری مشابه انجام گرفته، اتفاق نظر وجود دارد که وجود این ساختار سطحی در باکتری ها منجر به افزایش بیماری زایی در آن ها می گردد.
لایه سطحی در باکتری های پاتوژن با حفاظت باکتری دربرابر حملات باکتریوفاژی و فاگوسیتوزی، مقاومت باکتری در برابر pH اسیدی، چسبندگی، پایداری غشاء پلاسمایی، جایگاه های اتصالی برای اگزوپروتئین ها منجر به افزایش بیماری زایی، پایداری عفونت و مقاومت آنتی بیوتیکی در میزبان می گردد. نتایج این مطالعه نشان دهنده شیوع قابل ملاحظه لایه سطحی در باکتری های پاتوژن بوده است و این امر بیانگر اهمیت شناسایی باکتری های مولد این ساختار در آزمایشگاه ها می باشد.