فراوانی نسبی اختلالات قاعدگی در دختران محصل 12 تا 18 ساله شهر بیرجند

اختلالات قاعدگی یکی از شایع ترین مشکلات بالینی در تخصص زنان است که برخی از اختلالات می تواند باعث از کارافتادگی و مشکلات اجتماعی و اثرات روحی و روانی بخصوص در دختران جوان شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین این اختلالات در دختران محصل 12 تا 118 ساله شهر بیرجند انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 325 دانش آموز دختر در سنین 12 تا 18 سال از طریق نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند و پرسشنامه ای که شامل 36 سوال بود در اختیار هر دانش آموز قرار داده شد و در هنگام پاسخ به سوالات توسط دانش آموز پژوهشگران حضور داشتند تا در صورت بروز مشکل یا مساله مهمی برای دانش آموزان آن را توضیح دهند. داده ها، با استفاده از آزمون کای اسکوئر در سطح معنی داری 05/0P< آنالیز شد.

5/16% افراد در محدوده سنی 13 تا 14، 40% در محدوده سنی 15 تا 16 و 5/43% در محدوده سنی بیشتر از 17 سال قرار داشتند. 74% اولین تجربه عادت ماهیانه را در فاصله سنی داشتند. طبق این مطالعه 9/7% افراد هیپومنوره، 7/29% هیپرمنوره، 3/39% افراد دیسمنوره داشتند. با افزایش سن، فراوانی نسبی دیسمنوره افزایش داشت ولی رابطه ای بین اختلالات و سن بدست نیامد. همچنین در مورد ارتباط این اختلالات با ورزش و شاخص توده بدن نیز ارتباط معنی داری پیدا نشد. سطح تحصیلات مادر ارتباط معنی داری با احساس فرد در اولین قاعدگی داشت و همچنین با افزایش سطح تحصیلات مادر منبع کسب اطلاع از مادر بیشتر بود. از 325 نفر افراد مورد مطالعه 234 نفر مشکلات خود را با مادر و خواهر و 18 نفر با دوستان و 25 نفر با سایرین در میان می گذاشتند و 40 نفر مشکلات خود ار با هیچ کس در میان نمی گذاشتند. بیشتر افراد با تاسیس یک مرکز مشاوره جهت راهنمایی و کسب اطلاعات لازم در مورد پدیده قاعدگی و اختلالات آن موافق بودند.

با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که مراکز مشاوره در این زمینه فعالیت های خود را ارتقاء دهند تا هم اطلاعات لازم در مورد پدیده قاعدگی و اصلاحات آن را در اختیار دختران و هم چنین والدین قرار گیرد