آثار متابولیک و بالینی روزه داری اسلامی در ببماران مبتلا به دیابت نوع 2

مطالعات مربوط به آثار متابولیک روزه داری اسلامی در بیماران دچار دیابت نوع 2 نتایج همسانی نداشته اند.

پنجاه و هفت داوطلب دچار بیماری دیابت نوع 2 قبل از ماه رمضان و در روزهای 14 و28 این ماه تحت ارزیابی های تن سنجی (anthropometric) و بیو شیمیایی قرار گرفتند. نشانگرهای بیوشیمیایی با استفاده از روش های آزمایشگاهی استاندارد اندازه گیری شدند. اندازه گیری های تن سنجی بر اساس معیارهای سازمان جهانی سلامت (WHO) انجام گردید. برای تحلیل آماری از روش آنالیز واریانس برای اندازه گیری های تکرار شونده و آنالیز واریانس دو سویه فریدمن با بهره گیری از نرم افزار SPSS v6 استفاده شد.

میزان دریافت روزانه کلسترول در همه بیماران افزایش یافت(p<0.03). در خانمها شاخص توده بدن (BMI) افزایش یافت (p<0.03) اما در آقایان BMI و نسبت دور کمر به باسن هر دو کاهش نشان داد (p<0.01). در طول مطالعه میزان فشار خون و غلظت های گلوکز ناشتا و فروکتوزآمین سرم تغییر نکرد. غلظت انسولین پلاسما (p<0.05) و پیتید (p<0.01) C و مقاومت به انسولین (p<0.01) تنها در بیماران مذکر کاهش یافت. طی مطالعه، غلظتهای کلسترول تام و LDL در همه بیماران بطور معنی داری افزایش پیدا کرد.

در صورت آموزش تغذیه و تنظیم درست داروهای ضد دیابت خوراکی، روزه داری اسلامی متابولیسم کربوهیدرات ها یا حساسیت بافتها به انسولین را در بیماران دیابت نوع 2 تغییر نمی دهد. به دلیل تغییرات ایجاد شده در رژیم غذایی و پاسخ بیوشیمیایی به بی غذایی (starvation)، وضعیت لیپیدهای خون به طور نامطلوبی تغییر می کند. اخصهای تن سنجی در مردان برخلاف زنان بهبود یافت که این ممکن است ناشی از کاهش فعالیت بدنی در خانمها باشد.