نقش توانمندسازهای سازمانی در موفقیت اجرای مهندسی مجدد (مورد مطالعه: سازمان های منتخب ایرانی)

تغییرات اساسی که در نتیجه اجرای مهندسی مجدد در سازمان ها ایجاد می شود می تواند عاملی برای شکست پروژه های مهندسی مجدد باشد.علیرغم تلاش سازمان ها و هزینه های زیادی که برای اجرای مهندسی مجدد کرده اند، نرخ شکست مهندسی مجدد حدود 50 تا 70 درصد گزارش شده است.این امر، اهمیت بررسی عوامل مؤثر در موفقیت مهندسی مجدد را دوچندان کرده است. در این راستا تحقیق منجر به این مقاله در صدد بود تا اثرات توانمند سازهای سازمانی تحت عنوان مدیریت منابع سازمان، فرهنگ سازمانی، مدیریت تغییر و مدیریت مقاومت کارکنان را بر موفقیت اجرای مهندسی مجدد بررسی نماید و رهنمود هایی برای موفقیت هرچه بیشتر پروژه های مهندسی مجدد ارائه کند. از این رو رابطه متقابل بین هر یک از توانمند سازهای سازمانی و موفقیت اجرای مهندسی مجدد از طریق تحلیل همبستگی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده بر وجود رابطه بین مدیریت منابع سازمان و مدیریت تغییر با موفقیت اجرای مهندسی مجدد دلالت دارد. جامعه آماری این تحقیق مدیران سازمان ها و دست اندرکاران پیاده سازی پروژه های مهندسی مجدد در سازمان های منتخب ایرانی بوده اند.