اثر چند ترکیب مهارکننده ی آلفا- آمیلاز روی فعالیت آلفا- آمیلاز بزاقی سن

مهارکننده های آنزیم های گوارشی ترکیباتی پروتئینی یا غیرپروتئینی هستند که با متصل شدن به جایگاه فعال و یا به سوبسترای آنزیم، فعالیت آن را مهار می کنند. ترکیبات مهارکننده ی گیاهی به دلیل داشتن اثر بسیار قابل توجه روی آنزیم های گوارشی حشرات و در نتیجه روی نشوونمای آن ها و نیز بی خطر بودن گیاهان تراژن تولید شده، امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در بررسی حاضر، اثر NaCl، Tris، اتیلن دی آمین تترااستات دی سدیم دی هیدرات (EDTA)، سدیم دودسیل سولفات (SDS) و مهارکننده ی آلفا- آمیلاز استحصالی از دانه های گندم (WAAI type 1) طی 60 دقیقه انکوباسیون روی فعالیت آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل سن Graphosoma lineatum (L.) بررسی گردید. آب مقطر نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر نوع ترکیب مهارکننده روی فعالیت کلی آلفا- آمیلاز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. به طور کلی، فعالیت آلفا- آمیلاز در NaCl، EDTA و Tris بیش ترین مقدار خود را داشت (حدود54 درصد شاهد) و با هم فاقد اختلاف معنی دار بودند. پس از آن، بیش ترین فعالیت آنزیم مربوط به SDS (تقریبا 31 درصد شاهد) و سپس WAAI (تقریبا 5/12 درصد شاهد) بود که با هم و نیز با سه ترکیب قبلی اختلاف معنی دار داشتند. همچنین، آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل ماده در مقایسه با آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل نر در مقابل غلظت های پایین ترکیبات مهارکننده ی NaCl، EDTA، Tris و SDS (1 و 2 میلی مولار) مقاومت بیش تری نشان داد و در اوایل دوره ی انکوباسیون، توسط آن ها به میزان کم تری مهار شد