عرفان و صلح

هر دینی علاوه بر تعلیمات ظاهری، ابعادی باطنی دارد که به آن «عرفان» می گویند. عرفان یا تصوف جریانی است که به بعد باطنی اسلام توجه دارد. از اصول مسلم تعالیم اسلامی توجه جدی به اهمیت صلح و همزیستی مسالت آمیز در بین انسان هاست و یکی از اهداف بنیادین اسلام تحقق بخشیدن به این ارزش الهی و انسانی است. این آموزه در عرفان به صورتی جدی تر و عمیق تر مورد توجه واقع شده است. عرفان اسلامی برای استقرار صلح تنها به اقدامات سطحی و روبنایی اکتفا نمی کند، بلکه حاوی عناصری است که توجه به آنها ریشه های خشونت و جنگ غیرعادلانه را می خشکاند و زمینه های روانی و اجتماعی لازم برای استقرار صلح و محبت و برادری را تحقق می بخشد. برخی از این عناصر عبارتند از: رحمت واسعه الهی، عدالت، عشق و محبت، عبودیت و تهذیب نفس. تنها با درونی سازی و نهادینه کردن این ارزش هاست که می توان به استقرار صلح حقیقی و پایدار دست یافت.