شیوع آلوپسی آندروژنتیک در بانوان 70-20 ساله شهرستان اصفهان در سال های 1388-1387

آلوپسی آندروژنتیک شایعترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه می باشد که هر دو جنس را مبتلا می کند. الگوی ریزش مو و پاتوفیزیولوژی آن در دو جنس متفاوت می باشد. طبقه بندی های متفاوتی برای ریزش مو در زنان ارائه شده است ازجمله طبقه بندی Ludwig، Hamilton، Chirstmas tree و Early onset hairloss.
روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه توصیفی است که در سال های 1388-1387 در آرایشگاه های شهر اصفهان به انجام رسیده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان در طیف سنی 70-20 سال بود که به این واحد ها مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری در این مطالعه به شیوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعه کننده ازنظر ریزش مو و دیگر فاکتور ها مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مطالعه پس از جمعآوری با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های T، chi-square تجزیه و تحلیل شدند.
از 1800 خانم مطالعه شده 6/39% (712نفر) دارای ریزش موی آندروژنتیک بوده و 4/60% (1088 نفر) فاقد آن بودند. میانگین سن زنان مبتلا به ریزش مو13±4/50 سال و میانگین سن زنان غیر مبتلا به ریزش مو 2/13± 9/31 سال بود و طبق آزمون T student میانگین سن این دو گروه تفاوت معنی داری داشت (001/0 >P).
در مواجهه با خانم های مبتلا به ریزش مو علاوه بر تفحص در مورد علل روتین، باید به بررسی اختلالات تیروئیدی، سطح فریتین سرم و هورمون های آندروژن نیز پرداخته شود.