بررسی مقایسه ای مواد رایج بهسازی بافت از نظر استرین برگشت پذیر، استرین دائمی و سختی

مواد بهسازی بافت جهت ترمیم بافت های نرم تحریک شده زیر دست دندان قدیمی یا با تطابق بد به کار می روند و یا به عنوان یک وسیله تشخیصی به منظور ارزیابی قدرت تحمل بیمار نسبت به الگوی اکلوزال جدید یا ارتفاع عمودی جدید اکلوزال استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی استرین برگشت پذیر، استرین دائمی و سختی در سه ماده بهسازی بافت رایج در ایران به نام های آکروسافت، سافت لاینر و ویسکوژل بود.
در این مطالعه تجربی، آزمایش های سختی، استرین الاستیک و استرین دائمی جهت بررسی خواص فیزیکی 3 ماده بهسازی بافت رایج در ایران به نام های آکروسافت، سافت لاینر و ویسکوژل انجام شد. تمام نمونه ها طبق دستور کارخانه سازنده و دقیقا با همان نسبت پودر به مایع مخلوط شدند و از هر کدام از مواد بهسازی بافت 28 نمونه به روش مزبور تهیه گردید جهت شبیه سازی با شرایط داخل د هان به مدت 24 ساعت در بزاق مصنوعی در دمای اتاق قرار داده شدند. 14 نمونه از هر یک از مواد بهسازی بافت توسط دستگاه دورامتر شورآ تحت آزمایش قرار گرفت آزمون های کروسکال-والیس و من-ویتنی جهت تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت. استرین الاستیک و پلاستیک در 14 نمونه دیگر از هر گروه توسط دستگاه Zwick پس از 24 ساعت نگهداری در دمای اتاق و بزاق مصنوعی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های کروسکال-والیس و من-ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
استرین دائمی در سه گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (463/0P=)، در حالی که استرین برگشت پذیر و سختی شورآ در 3 گروه تفاوت آماری معنی داری داشت (به ترتیب 007/0P= و 001/0P<). مقایسه دو به دوی گروه ها با توجه به اصلاح بن-فرنی و آزمون من-ویتنی نشان داد، الاستیک استرین و سختی شورآ تفاوت آماری معنی داری داشت. به جز دو گروه سافت لاینر و ویسکوژل که تفاوت معنی داری نداشتند.
سختی شورآ در نمونه های تهیه شده از ویسکوژل به طور معنی داری از نمونه های تهیه شده از آکروسافت و سافت لاینر کمتر، ولی استرین برگشت پذیر آن بیشتر بود و لذا از نظر کاربرد کلینیکی ویسکوژل برتر است.