روش بررسی قابلیت اعتماد و قدرت پیش بینی جدولهای داده - ستانده وکاربرد آن در ارزیابی جدولهای سالهای 1367 و 1370

در این مقاله، روشی برای ارزیابی و اندازه گیری میزان قدرت پیش بینی آینده جدولهای داده -ستانده به دست می دهیم. همچنین نتایج مطالعه تجربی بر روی جدول داده -ستانده سال 1367 تهیه شده در بانک مرکزی ایران و جدول سال 1370 تهیه شده در مرکز آمار ایران که با استفاده از این روش انجام شده است را برمی شماریم. در این مقاله، ابتدا سطرها و ستونهای جدولهای یادشده براساس طبقه بندی ISIC به 11 بخش عمده اقتصادی تقلیل داده شد و سپس با استفاده از یک ماتریس تبدیل حاصل از جدول و اجزای اصلی تقاضای نهایی، ارزش افزوده 11 بخش موردنظر برای یک دوره 4 ساله و یک دوره 9 ساله بعد از سال جدول، محاسبه شده است. مقایسه مقادیر پیش بینی شده با مقادیر واقعی، نشان می دهد که پس از گذشت 4 تا 6سال، هر دو جدول یادشده، از نظر پیش بینی آینده، قابلیت اطمینان کمتری خواهند داشت. بنابراین، پژوهشگران باید در استفاده از نظامهای داده -ستانده در پیش بینی ارزش افزوده برای برنامه ریزی های اقتصادی، احتیاط لازم را به عمل آورند. به علاوه، در این مقاله می بینیم که هر دوجدول، در پیش بینی ارزش افزوده برخی از بخشها، نارسایی هایی دارند، لیکن پدر مجموع پ،جدول سال 1370، در این مورد، از قابلیت اطمینان نسبی بیشتری برخوردار است.