ارزیابی مکانیابی کاربری های آموزشی شهر شاهرود

ارزیابی نقش خیلی مهمی در فرایند برنامه ریزی و میزان موفقیت طرح ها با هدف تامین رفاه اجتماعی و توسعه پایدار دارد. تکنیک ها و معیارهای مختلفی برای ارزیابی وجود دارد. در این مطالعه سعی می شود تکنیک های ارزیابی کاربری اراضی شهری به صورت خلاصه معرفی و کاربری های آموزشی شهر شاهرود با استفاده از GIS مورد ارزیابی قرار گیرد. الگوهای مکان یابی و توزیع فضایی مکان های آموزشی محور اصلی این مطالعه است. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که فضاهای آموزشی شاهرود برای هر سه مقطع از نظر ارزیابی کمی دارای وضعیت مناسب می باشد، به گونه ای که با توجه به سرانه پیشنهادی ایران برای فضاهای آموزشی 13/74 درصد ابتدایی ها، 92/76 درصد راهنمایی ها، 7/64 درصد دبیرستان ها سرانه ای برابر یا بیشتر از سطح سرانه استاندارد پیشنهادی ایران داشته اند و همچنین درصدهای یاد شده نسبت به سرانه های طرح تفصیلی شهر شاهرود حتی میزان بیشتری را نشان می دهد. در ارزیابی کمی با معیار پراکنش فضاهای آموزشی نسبت به تعداد خانوارها در سطح محلات و ناحیه، عدم توزیع مناسب و تجمع فضاهای آموزشی در مرکز شهر دیده می شود. از 29 محله شاهرود، 24 محله تعداد کمتر از میزان استاندارد مدرسه ابتدایی دارند و تعداد محلاتی که استاندارد موجود برای مدارس راهنمایی در آن وجود ندارد، 12 محله از 18 محله می باشد. برای دبیرستان ها نیز از 7 ناحیه موجود 5 ناحیه دارای فضاهای آموزشی کمتر از استاندارد می باشد. در ارزیابی کیفی براساس ماتریس سازگاری و مطلوبیت، مدارس ابتدایی دارای وضعیت نامطلوبی می باشند به صورتی که 53/61 مدارس ابتدایی در وضعیت نسبتا ناسازگار هستند، مدارس راهنمایی دارای وضعیت بی تفاوت (77/52 درصد بی تفاوت) و دبیرستان ها دارای وضعیت مناسب هستند (با قرار داشتن 61/51 درصد از مکان های آموزشی در وضعیت نسبتا سازگار). از نظر مطلوبیت قرارگیری مکان های آموزشی بر روی شیب ها وضعیت مناسب را نشان می دهد و فقط به ترتیب 56/2 درصد ابتدایی ها، 77/2 درصد راهنمایی ها، 22/3 درصد دبیرستان ها بر روی شیب نسبتا نامطلوب قرار دارند و از نظر شعاع دسترسی مدارس ابتدایی دارای وضعیت نامناسب، مدارس راهنمایی و دبیرستان ها داری وضعیت مناسب هستند. نتایج کلی نشان می دهد که لازم است فضاهای آموزشی به منظور تامین دسترسی و فرصت های مناسب مجددا ساماندهی شوند.